De ruilbeurs

Op donderdag 20 januari was het dan eindeljk zover.
De ruilbeurs, waar we al zolang naar hadden uitgekeken, was plots een feit.
We organiseerden de ruilbeurs voor de twee zesde klassen.
Vooraf werd er natuurlijk een reglement opgesteld, dat we samen hebben gelezen en voor goedkeuring hebben moeten ondertekenen.
Een goed reglement vooraf voorkomt immers onnodig gekibbel en zorgt sowieso voor een goed verloop.
We ruilden onze spulletjes voor zonnetjes (kaartjes bedrukt met een zonnetje), nepbetaalmiddel enkel geldig tijdens de ruilbeurs in onze klassen.
Zo gaat men ook te werk in andere ruilclubs. In onze taallessen hebben we met zulke groepen kennisgemaakt.
We mochten onze spulletjes zelf zonnetjeswaarden geven. We hadden daarvoor een richtnorm meegekregen in het reglement.
De banken, geplaatst in een U-vorm, deden dienst als kraampjes, waarop we onze spulletjes te ruil konden plaatsen.
Zo ontstond er in elke klas ook een marktplein, waar we met elkaar afspraken konden maken indien meerdere klasgenootjes interesse hadden voor een zelfde spulletje.
Overeenkomsten werden steeds gesloten in onderling overleg en in onderling akkoord bezegeld door een handklop.
Die namiddag hadden we ook bezoek van de juffen van het zesde leerjaar van de school van Borgloon. Ze kwamen bij ons een kijkje nemen, hoe we plezier beleefden aan onze
taallessen van Totemtaal.
Sommige leerlingen hebben al hun spulletjes geruild of van de hand gedaan.
Ze krijgen nu een nieuw leven bij hun nieuwe bezitter.
Iedereen was supercontent; het was vooral fijn en plezant.
Er heerste een aangename sfeer op de ruilbeurs.

Julie, Stan en Celien.