Op zoek naar meneer Baldido

Dit is de titel van ons nieuwe taalthema.
Bij onze deur hing op een morgen een opsporingsbericht: Albert Baldido vermist!
We zijn dan met z'n allen het huis van meneer Baldido gaan doorzoeken en hebben er allerlei aanwijzingen gevonden en genoteerd die verband hielden met de mysterieuse verdwijning.
Op de spiegel in de badkamer stond echter dat een mens alleen niets kon doen.
Dus spraken wij, mensen, ook elfen, dwergen, reuzen en halflingen aan om samen met ons de zoektocht naar Baldido aan te vatten.
De aanwijzingen in zijn huis leidden ons naar het kasteel.
We hebben onze stoute schoenen aangetrokken en zijn via de dreef en een aantal tips van het krulspeldenvrouwtje beland in het kasteel.
We werden er op kille wijze onthaald en aangesproken door een donkere schaduw met een wat eigenaardig, vreemdklinkende stem.
Eens binnen viel de zware ingangspoort achter ons dicht. Een weg terug is er nu niet meer.
We doorzochten al het kleinste kamertje, het toilet, maar vonden er nog maar een gedeelte van de code die ons naar de eerste verdieping zal leiden.
Hopelijk vinden we in de kamer van de wijsheid meer...
Er staat ons een moeilijke opdracht te vervullen, maar samen voelen we ons sterk en geloven erin dat we voor meneer Baldido deze zoektocht tijdig tot een goed eind zullen brengen.
We houden jullie op de hoogte.

Tom, Stan, Giel, Yannick

Hoekenwerk

We werken elke vrijdagnamiddag aan 'hoekenwerk'.
Dit doen we klasoverschrijdend met de leerlingen van het andere zesde leerjaar.
We werden door de juffen opgesplitst in groepjes van 3, met uitzondering van één groepje dat slechts 2 leerlingen telt.
Kleine groepjes zodat het samenwerken vlot kan verlopen.
Er is in die namiddag heel wat werk aan de winkel.
We kunnen zelf een keuze maken tussen een hele reeks, allerhande opdrachtjes:
een Frans ganzenbordspel, andere leerzame spellen, taaltaakjes, WO-werkjes, knutselen, ICT, wiskundige opdrachtjes, doordenkertjes ...
Op een lijst moeten we aanduiden welke opdrachtjes we tot een goed eind brachten, zodat de juffen kunnen volgen in welke mate elk groepje zich inzet en in hoeverre we vorderen in de reeks opdrachtjes.

Op die manier een beetje zelf plannen en samenwerken is supertof.

Daphne,Marthe, Jozefien en Leen.

Scoubidou

Van de Sint hebben we een hele stapel plastic draadjes gekregen als geschenk.
Wij kenden het niet, alleszins wij hadden er nog nooit mee gewerkt.
Het Sint- en Pietengezelschap beweerde dat we er in de loop van het tweede trimester zeker nog veel plezier aan zouden beleven.
En wat blijkt nu... we vinden het 'scoubidouen' fantastisch leuk.

Tijdens de knutsellessen op dinsdag hebben we leren werken met dit materiaal.
We konden kiezen tussen het maken van een armbandje of een sleutelhanger.
Dat liep niet meteen van een leien dakje.
Heel wat leerlingen hadden er moeite mee.
Maar na wat extra uitleg en hulp is nu iedereen er vlot mee.
We vinden het zelfs zo leuk dat we er haast niet meer kunnen mee stoppen.
De snellen onder ons zijn al aan hun tweede stuk bezig.
Als we onze werkjes klaar hebben, worden ze door onze juffen gequoteerd en daarna mogen we ze mee naar huis nemen.
De resultaten mogen gezien worden; ze zijn supermooi!

Jarne, Sophie, Iris en Yorben

De ruilbeurs

Op donderdag 20 januari was het dan eindeljk zover.
De ruilbeurs, waar we al zolang naar hadden uitgekeken, was plots een feit.
We organiseerden de ruilbeurs voor de twee zesde klassen.
Vooraf werd er natuurlijk een reglement opgesteld, dat we samen hebben gelezen en voor goedkeuring hebben moeten ondertekenen.
Een goed reglement vooraf voorkomt immers onnodig gekibbel en zorgt sowieso voor een goed verloop.
We ruilden onze spulletjes voor zonnetjes (kaartjes bedrukt met een zonnetje), nepbetaalmiddel enkel geldig tijdens de ruilbeurs in onze klassen.
Zo gaat men ook te werk in andere ruilclubs. In onze taallessen hebben we met zulke groepen kennisgemaakt.
We mochten onze spulletjes zelf zonnetjeswaarden geven. We hadden daarvoor een richtnorm meegekregen in het reglement.
De banken, geplaatst in een U-vorm, deden dienst als kraampjes, waarop we onze spulletjes te ruil konden plaatsen.
Zo ontstond er in elke klas ook een marktplein, waar we met elkaar afspraken konden maken indien meerdere klasgenootjes interesse hadden voor een zelfde spulletje.
Overeenkomsten werden steeds gesloten in onderling overleg en in onderling akkoord bezegeld door een handklop.
Die namiddag hadden we ook bezoek van de juffen van het zesde leerjaar van de school van Borgloon. Ze kwamen bij ons een kijkje nemen, hoe we plezier beleefden aan onze
taallessen van Totemtaal.
Sommige leerlingen hebben al hun spulletjes geruild of van de hand gedaan.
Ze krijgen nu een nieuw leven bij hun nieuwe bezitter.
Iedereen was supercontent; het was vooral fijn en plezant.
Er heerste een aangename sfeer op de ruilbeurs.

Julie, Stan en Celien.

Aan de schoolpoort

Meester Bart is een heel toffe directeur.
Hij is heel vriendelijk en wacht 's morgens alle leerlingen op aan de schoolpoort.
Hij zegt aan ieder van ons: "Goeiemorgen!".
Het werkt écht wel aanstekelijk, want het doet ons automatisch reageren met eveneens een vriendelijke "Goede morgen!".
Dit is maar een simpele groet, maar zo leuk om je dag mee te beginnen.
Wat een vriendelijke groet al niet met een mens doet!
Bedankt, Meester Bart en... tot ziens, tot morgenvroeg!

Alexia

Valentijn

14 februari 'Valentijn':
genoeg reden om de koppen bij elkaar te steken voor het maken van een mooi en hartverwarmend gedicht.
We werkten samen met de leerlingen van 6B.
We werkten in duo's.
De gedichten schreven we op rood papieren hart.
Ons versje moest minstens 10 zinnen hebben.
't Was niet zo'n makkelijke klus, maar wel heel leuk.
We hoeven het niet zelf voordragen of lezen voor de klas, maar we mogen het beschreven hart geven aan een lieve vriend of vriendin.

Aan alle lezers van dit blogberichtje wensen we veel liefs.

Julie